BEWOGEN – De fototherapeut Els Kavelaar

Rond het midden van de jaren 60 ontwikkelde Els Kavelaar het idee om fotografie te gebruiken voor het stellen van diagnoses. Ze was ervan overtuigd dat het democratische, objectieve karakter van foto’s kon worden getransformeerd in een even zo objectieve analyse van emotionele problemen en afwijkingen. De fotosessies vonden plaats op door de patiënt zelf gekozen locaties, een beproefde tactiek die ervoor zorgde dat het subject niet werd afgeleid door onbekende factoren en volledig op zijn of haar gemak was. Momenten van betekenisvolle houdingen, plotselinge bewegingen en vooral emotionele gezichtsuitdrukkingen werden door haar gemotoriseerde camera feilloos vastgelegd. Subjecten vertelden over ervaringen van grote vreugde of diepe pijn, emoties die Kavelaar trachtte te versterken door lange stiltes te laten vallen. Want juist dit soort momenten verschaften waardevolle visuele informatie. Door de subtiele stemmingswisselingen, te zien op opeenvolgende foto’s, ontdekte ze stoornissen die met andere methodes niet konden worden geconstateerd, variërend van theatrale en ontwijkende persoonlijkheidsstoornissen tot uiteenlopende sociale fobieën.

Els Kavelaar tijdens een van haar sessies