Buiten mode

De Assense boerendochter Ine Wiegers was in de jaren 50 actief als modefotograaf. Opmerkelijk is dat ze de vijftig al was gepasseerd toen ze hiermee aanving. Het is niet geheel duidelijk hoe ze in dit vak is terechtgekomen, maar via haar man, eigenaar van een ijzerwarenwinkel in Assen, kende ze veel middenstanders. Deze hadden natuurlijk reclame voor hun spullen nodig waardoor ze op dit spoor kan zijn gezet.

Wiegers opereerde in de ‘lagere regionen’ van haar discipline en fotografeerde vooral voor lokale bedrijven en winkels. Niettemin ontwikkelde ze een geheel eigen stijl. Waar de bekende modefotografie voornamelijk in de studio werd beoefend, nam zij modellen mee in de vrije natuur. Dit waren vaak vrienden of bekenden, maar soms sprak ze ook mensen op straat aan. Bij haar keuze was ze meer geïnteresseerd in een sympathiek karakter dan in het uiterlijk. Ze meende dat daardoor de aandacht meer op de producten zou komen te liggen dan op het model; een revolutionaire manier om tegen modefotografie aan te kijken.

Er wordt van Wiegers gezegd dat ze erg spontaan was en op een no-nonsense manier te werk ging. Dat lijkt ook door haar werk te worden bevestigd; ze gebruikte weinig opsmuk, props, artificiële belichting of speciale cameratechnieken. Haar origineelste en belangrijkste vernieuwing was misschien wel dat ze foto’s vaak in een grid presenteerde. Deze typische avant-garde kunstmethode zou pas jaren later worden ingezet door bijvoorbeeld Bernd en Hilla Becher en is in de modefotografie eigenlijk nog steeds niet doorgedrongen. Door deze presentatievorm was het voor de klant mogelijk om in een oogopslag het hele assortiment te overzien. Bovendien maakt het vergelijking van de verschillende waar gemakkelijk.

Wiegers met een van haar modellen.