Interview met Jimbo Noels, klimaatartiest (Dordrecht, 1983)

Interviewer: Goedemorgen! Bedankt dat je vandaag bij ons bent gekomen. Zou je jezelf kunnen voorstellen en iets kunnen vertellen over je achtergrond?

JN: Goedemorgen, en bedankt voor de uitnodiging. Mijn naam is Jimbo Noels, en ik ben een hedendaags visueel kunstenaar met een passie voor het documenteren van de impact van de klimaatcrisis. Ik werk nu al meer dan tien jaar op het gebied van fotografie en verken verschillende genres. Mijn diepe bezorgdheid over het milieu en de dringende behoefte aan actie brachten me ertoe mijn lens te richten op klimaat gerelateerde kwesties.

Interviewer: Dat is geweldig! Hoe raakte je precies geïnteresseerd in het combineren van kunst met milieukwesties?

JN: Mijn interesse in het milieu en kunst is altijd met elkaar verweven geweest. Toen ik opgroeide, bracht ik veel tijd door in de natuur, en het zien van de schoonheid en kwetsbaarheid ervan heeft een grote indruk op me gemaakt. Naarmate ik mijn fotografische vaardigheden ontwikkelde, realiseerde ik me de kracht van afbeeldingen om complexe ideeën en emoties over te brengen. Het werd me duidelijk dat ik mijn passie voor zowel kunst als het milieu kon combineren om indrukwekkende visuele verhalen te creëren.

Interviewer: Kun je enkele van de thema’s of concepten beschrijven die je in je foto’s onderzoekt?

JN: Zeker! Een veel voorkomend thema is de tegenstelling tussen natuur en menselijk handelen. Ik probeer het contrast weer te geven tussen ongerepte natuurlijke landschappen en menselijke activiteiten die bijdragen tot de vernietiging van het milieu. Door deze dichotomie te benadrukken, hoop ik kijkers aan te zetten tot reflectie over hun eigen relatie met de omgeving.

Interviewer: Uw werk klinkt tot nadenken stemmend. Kunt u uitleggen waarom u collage- en schildertechnieken in uw foto’s verwerkt?

JN: Zeker. Ik geloof dat klimaatverandering een complexe en veelzijdige kwestie is die een multidimensionale visuele weergave verdient. Door collage- en schildertechnieken te combineren met fotografie, probeer ik gelaagde en gestructureerde werken te creëren die emotionele reacties oproepen en de urgentie van het onderwerp overbrengen.

Interviewer: Je proces klinkt fascinerend en resulteert ongetwijfeld in boeiende kunstwerken. Welke boodschap of emoties wil je met deze unieke beeldtaal overbrengen op je publiek?

JN: De collage-elementen en de informatielagen vertegenwoordigen de complexiteit en onderlinge verbondenheid van klimaatverandering. Ik wil dat kijkers de overweldigende aard van de crisis onder ogen zien en de wetenschappelijke gegevens erachter begrijpen. Tegelijkertijd zijn de expressieve schildertechnieken die ik gebruik bedoeld om een ​​viscerale reactie op te wekken – een gevoel van urgentie, verlies of zelfs hoop. Ik streef er altijd naar om de juiste balans te vinden, om verhalen te delen die verder gaan dan louter uitbuiting en ‘rampenporno’. Door de schoonheid van onze planeet en haar kwetsbare ecosystemen vast te leggen, hoop ik de kijkers eraan te herinneren wat we kunnen verliezen als we niet onmiddellijk actie ondernemen.Interviewer: Het klinkt alsof je een krachtig visueel verhaal creëert. Kunt u enkele gedenkwaardige ervaringen of projecten delen die uw kijk op de klimaatcrisis hebben gevormd?

JN: Een project dat grote indruk op me maakte, was het documenteren van de effecten van de stijgende zeespiegel op kleine eilandgemeenschappen. Ik bracht een aantal weken door op de eilanden in de Stille Oceaan, waar ik hun dagelijkse strijd deelde die werd veroorzaakt door toenemende kusterosie en het verlies van hun huizen en middelen van bestaan. De bewoners waren diep verbonden met hun land, hun tradities en hun geschiedenis. Het was een zeer ontroerende ervaring om getuige te zijn van hun pijn en de enorme emotionele tol van het verlaten van hun ouderlijk huis. Het versterkte de urgentie van onze acties en de noodzaak van meer wereldwijde solidariteit bij het aanpakken van de klimaatcrisis.

Een andere gedenkwaardige ervaring was het fotograferen van de smeltende gletsjers in het Noordpoolgebied. Op de enorme ijskappen staan ​​en kijken hoe brokken ijs afbreken en in de oceaan storten, was een sterke herinnering aan de onomkeerbare veranderingen die in onze wereld plaatsvinden. Deze ervaringen hebben me gemotiveerd om door te gaan met dit onderwerp.

Daarnaast heb ik de verwoestende gevolgen van ontbossing in het Amazone-regenwoud en andere gebieden gefotografeerd, waarbij ik het verlies aan biodiversiteit heb benadrukt. Door middel van een reeks werken probeerde ik de schoonheid van het regenwoud te vangen en tegelijkertijd de littekens te laten zien die zijn veroorzaakt door menselijke activiteit. Om het project meeslepender te maken, heb ik ook multimedia-elementen geïntegreerd, zoals audio-opnamen van interviews en omgevingsgeluiden uit het bos. Hierdoor konden toeschouwers op een dieper niveau met het project omgaan en de stemmen horen van degenen die rechtstreeks door ontbossing werden getroffen. Mijn hoop was om gesprekken op gang te brengen over het belang van de bescherming van onze natuurlijke hulpbronnen en om de stemmen te versterken van degenen die vechten voor het behoud van de Amazone. Met deze projecten wil ik de onderlinge verbondenheid van ecosystemen en de noodzaak van duurzame praktijken om onze planeet te beschermen benadrukken.

Interviewer: Dat is ongelooflijk indrukwekkend. Tot slot, welk advies zou je geven aan beginnende fotografen die hun vak willen gebruiken om urgente mondiale problemen zoals de klimaatcrisis aan te pakken?

JN: Mijn advies zou zijn om je eigen stem en aanpak te vinden. De klimaatcrisis is een enorm en veelzijdig probleem, en er wachten talloze verhalen om verteld te worden. Neem de tijd om jezelf te informeren over het onderwerp, de wetenschap achter klimaatverandering te begrijpen en verschillende perspectieven te verkennen. Wees niet bang om uit je comfortzone te stappen en daag jezelf uit om de essentie van de klimaatcrisis vast te leggen op een manier die bij jou past. Je fotografie kan een krachtig hulpmiddel zijn voor verandering, dus gebruik het om het bewustzijn te vergroten, aan te zetten tot actie en gesprekken aan te moedigen. Onthoud ten slotte dat je werk als fotograaf niet eindigt bij het maken van foto’s. Werk samen met organisaties, activisten en gemeenschappen die al werken aan klimaatoplossingen. Je afbeeldingen kunnen hun inspanningen ondersteunen en hun boodschap versterken. Samen kunnen we een collectieve impact creëren en positieve verandering stimuleren.

Interviewer: Heel erg bedankt voor het delen van je inzichten en ervaringen vandaag met ons. Je toewijding aan het gebruik van fotografie als hulpmiddel voor verandering is echt inspirerend. Wij wensen je veel succes bij toekomstige inspanningen.

JN: Nogmaals bedankt voor de uitnodiging. Het was mij een genoegen om mijn werk en het belang van het aanpakken van de klimaatcrisis door middel van kunst te bespreken. Laten we hopen dat onze gezamenlijke inspanningen leiden tot een duurzamere en veerkrachtigere wereld voor toekomstige generaties.